Isn't it ironic?

Πριν απο μερικές μέρες μίλαγα με έναν φίλο μου από την Σερβία με αφορμή την ανεξαρτητοποίηση του Μαυροβουνίου. Συμφωνούσαμε πως η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στους λαούς των Βαλκανίων ήταν η γλώσσα και η θρησκεία, όχι κάτι που αφορά δηλαδή στα γονίδια ή σε εθνικά χαρακτηριστικά ή οτιδήποτε. Και μετά είδα μια αφίσα στο δρόμο...

Το Ελληνικό κράτος όπως και να το κάνουμε πάνω στα ίδια χαρακτηριστικά πάτησε και δημιούργησε εθνική ταυτότητα μετά την Επανάσταση. Χωρίς την ίδια θρησκεία και την ίδια γλώσσα δεν υπήρχε περίπτωση να είχε δημιουργηθεί κράτος τότε, κάπως έπρεπε να πειστούν όλοι ότι δεν είναι Οθωμανοί αλλά Έλληνες, άσχετα αν δεν μπορεί κανένας να πάρει όρκο για το τι πίστευε ότι ήταν ο παραπροπάππους του τον 18ο αιώνα. Το ίδιο και οι Σέρβοι με τους Κροάτες – όπου παρά την κοινή τους γλώσσα η υποταγή της εκκλησίας σε Κωνσταντινούπολη ή Ρώμη ήταν το σημείο τριβής και όλοι οι υπόλοιποι.

Α ναι, και οι Σκοπιανοί, «Μακεδόνες» - δημιούργημα του Τίτο με τις ευλογίες του ΚΚΕ μετά τον Α΄ Παγκόσμιο και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου (το ΚΚΕ υποστήριζε ότι πρέπει να δημιουργηθεί ανεξάρτητο «μακεδονικό» κράτος, κάτι για το οποίο ευτυχώς έχουν ζητήσει συγγνώμη και το έχουν θάψει για να μην το θυμούνται.) Εκεί δημιούργησαν την «Μακεδονική» γλώσσα για να καταφέρουν να βγάλουν και αυτοί μια εθνική ταυτότητα και να έχουν ονειρώξεις με τον στρατό τους να μπαίνει στη Θεσσαλονίκη αφού έχουν φάει τυρόπιτες από τον Βερόπουλο της γειτονιάς τους.

Στην Ελλάδα λοιπόν όλη η άκρα δεξιά μας πρεσβεύει τα πατριωτικά ιδανικά: πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια. Γιατί εκεί ποντάρει ότι θα κερδίσει τις καρδιές των ψηφοφόρων που βλέπουν την Αθήνα να έχει ένα είδος νοσταλγίας (όπως ίσως το ostalgie των Βερολινέζων) για την εποχή που τα ματωμένα σεντόνια, τα προξενιά, η μονογαμία και οι επισκέψεις στην εκκλησία ήταν στην πρώτη γραμμή.



Και βλέπω μετά την αφίσα. Ο συμβολισμός; Εδώ, σε αυτή την χριστιανική χώρα, που ο σταυρός και μόνο κατάφερε να μας κάνει ανθρώπους, αν βάλουμε τζαμί τότε θα πάψουμε να είμαστε Έλληνες γιατί Έλληνας σημαίνει Χριστιανός Ορθόδοξος και τελεία.

Ώπα, λέω εγώ τώρα. Τι μας δείχνει η φωτογραφία; Την Ακρόπολη με τους Μιναρέδες. Η Ακρόπολη ήταν εκκλησία; Μοναστήρι; Οτιδήποτε τέτοιο; Όχι ρε παιδιά, ναός των δωδεκαθεϊστών ήταν. Κάτι για την Αθηνά είχε μέσα, όχι για την Θεοτόκο. Ναι, μα η Ακρόπολη είναι στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας, αλλά όχι αυτό που πρεσβεύει: είναι ίσως το μόνο στοιχείο που απορρίψαμε από την αρχαία ελληνική μας παράδοση, από το έθνος του οποίου είμαστε οι συνεχιστές απ’ότι λέμε.

Και ο ακροδεξιός έρχεται να βάλει τους μιναρέδες πάνω να μας κάνει να φοβηθούμε ότι αν ανοίξει ένα τζαμί κάπου στην Αθήνα θα γίνουμε όλοι μουσουλμάνοι και θα πάθει η Ακρόπολη ότι έπαθε η Αγιά Σοφιά. Φυσικά, αν γίνουμε μουσουλμάνοι, δεν θα είμαστε Έλληνες, θα είμαστε πάλι Τούρκοι. Η κατοχή ξανάρχεται. Και η Ακρόπολη η νέα Αγιά Σοφιά, με τις 400 πέτρες και τις 62 κολώνες, κάθε πέτρα και παπάς κάθε κολώνα και διάκος. Και μετά σου λέει γιατί δεν μπορούμε να αφομοιώσουμε μια χούφτα μουσουλμάνους που έχουν παραπέσει στην Αθήνα. Γιατί είμαστε η μοναδική Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα χωρίς τζαμί.

Λες και είναι μόνο οι μουσουλμάνοι που καλοπερνάνε – εδώ πριν από μήνες όταν είχα πει ότι είχα βαφτιστεί σε καθολικό μοναστήρι πήρα την γιγαντιαία απάντηση από την (κατά συνθήκη και περίπτωση) θρησκόληπτη νεαρή: α, δηλαδή δεν βαφτίστηκες σε χριστιανική εκκλησία...



Χαίρε ω χαίρε άγνοια...