Βέβαια, συχνά πυκνά ξεχνάμε το γεγονός ότι στην Ελλάδα η παιδική εργασία όχι απλά είναι υπαρκτή - βρίσκεται πλέον και σε άνθηση. Δεν χρειαζόμαστε φάμπρικες που να βάζουν κορίτσια να χώνουν τα χεράκια τους σε κρεατομηχανές που παράγουν ρέπλικες της φανέλας του Ροναλντίνιο. Ούτε φυτείες κόκας με παιδάκια να μαζεύουν υπό την κάννη του ημιαυτόματου ενός πολέμαρχου.
Παιδί που πάει να πουλήσει χαρτομάντηλα στα McDonald's Ομόνοιας. Δίπλα του η μάνα του που θα πουλάει έναντι μικρής αμοιβής την ευκαιρία στον Αθηναίο να δει το παιδί της να ψήνεται στον ήλιο ενώ αυτή θα κλαίγεται για την τραγική της οικονομική κατάσταση. Εννοείται ότι δεν έχει απευθυνθεί ΠΟΤΕ στο κράτος για βοήθεια, ούτε σκέφτηκε καθόλου πριν κάνει 8-10 παιδιά...Το μόνο που χρειάζεσαι είναι φανάρια, πέντε κούτες χαρτομάντηλα και έναν άγρυπνο φρουρό για να βεβαιώνει τα 'ένσημα' των πιτσιρικάδων. Ορδές παιδιών, κυρίως μελαμψότερων από το μέσο όρο, ξεχύνονται στις καφετέριες και τις κεντρικές διασταυρώσεις της Αθήνας (και όχι μόνο) και πουλάνε χαρτομάντηλα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης στον φραπεδάτο Αθηναίο. Αυτός με τη σειρά του δίνει τον οβολό του όχι επειδή χρειάζεται απαραίτητα τα χαρτομάντηλα αλλά επειδή είναι από τις λίγες φορές που σου προσφέρεται τόσο εύκολα και φθηνά η προσωρινή κάθαρση της ψυχής. Λες, το βοήθησα το παιδάκι να πάει σχολείο και να μάθει γράμματα.
Μπούρδες. Μαθαίνουμε καθημερινά για το πώς οι προστάτες των παιδιών (συνήθως πατεράδες) δέρνουν τα μικρά επειδή δεν κατάφεραν να φτάσουν τον προβλεπόμενο τζίρο για μια μέρα. Δεν βρήκαν φαίνεται αρκετές κυρίες να τους πετάξουν κάνα-δυο ευρώ ενώ πήγαιναν στον Καρούζο να πάρουν αξεσουάρ.
Ας μην αναφερθώ και στο πόσο θρασύτατα είναι μερικά από αυτά τα παιδιά: η έλλειψη κάθε είδους παιδείας (είτε κοινωνικής είτε όχι) τα οδηγεί στο να συμπεριφέρονται σαν άγρια ζώα σε ζούγκλα όταν δεν βρίσκουν τα λεφτά τα οποία πρέπει να παραδώσουν στον μπαμπά / αδερφό / εργοδότη.
Στην τελική, τα βοηθάμε τα παιδιά δίνοντάς τους το περίσσευμα από τα ρέστα του περιπτέρου; Όχι. Γιατί όσο δίνουμε λεφτά στα παιδιά, τόσο δίνουμε κίνητρο στους μεγαλύτερους προστάτες τους να συνεχίσουν να εκδίδουν την κακομοιριά τους στους εύπορους και μη συμπολίτες μας. Γιατί περί νταβατζήδων πρόκειται - και τα παιδιά χάνουν κάτι χειρότερο από το σώμα τους. Χάνουν τη ζωή τους, γιατί όταν μεγαλώσουν όλα αυτά τα παιδιά που τριγυρνάνε την πόλη μας δεν έχω ιδέα τι θα μπορέσουν να απογίνουν.
Εκτός από νταβατζήδες άλλων, μικρότερων παιδιών.
Και επιτέλους, αυτή η αστυνομία γιατί δεν κάνει κάτι για αυτό το φαινόμενο; Ο ενήλικος μεροκαματιάρης με τον παράνομο πάγκο στην Λαϊκή αναγκάζεται να κρύβεται κάθε 10 λεπτά υπό τον φόβο της σύλληψης, επειδή οι Ελληνάρες κόπτονται για τα έσοδά τους και φροντίζουν να αφανίσουν τον ανταγωνισμό. Εδώ δεν υπάρχει οικονομικό συμφέρον.
Υπάρχει ηθικό. Και αυτό δεν είναι να δώσουμε 1 ευρώ σε ένα παιδάκι για να φάει μια τυρόπιτα, γιατί ΔΕΝ θα την φάει (σίγουρο αυτό, κάθε φορά που τους προτείνεις να πάτε μαζί να του πάρεις μια τυρόπιτα αυτό φεύγει τρέχοντας, ενώ έχω δει και παιδί να τρώει μπουνιές που δέχτηκε να φάει μια μερίδα πατάτες.) Ηθικό συμφέρον υπάρχει αν πιάσουμε έναν έναν τους αλήτες που βγάζουν τα παιδιά στον δρόμο και τους βάλουμε στον Κορυδαλλό να βλέπουν τον Παλαιόκωστα να τους χαιρετάει από το ελικόπτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου