9/6/06

Ασανσέρ, 5 AM

Μετά από μια συνηθισμένη ολονύκτια έξοδο γύρισα πριν από μερικούς μήνες στην πολυκατοικία μου. Μια επίσης συνηθισμένη κίνηση κάλεσε το ασανσέρ για να με μεταφέρει στον 2ο όροφο. Και τότε είδα αυτό...



ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΜΑΣ ΖΕΙ ΚΑΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΑΤΟΜΟ

Σοκ και Δέος. Μόνος, ευάλλωτος στις ορέξεις του νεότευκτου Δράκου της Αγίας, απροστάτευτος μέσα στο μεσαιωνικό ασανσέρ της πολυκατοικίας. Η πολυκατοικία μου είναι αρκετά μεγάλη, η πιθανότητα να καραδοκεί ο αλλοδαπός βιαστής βγαλμένος από τα σίριαλ του Φώσκολου μεγάλος. Οι ελπίδες ότι η ελαφριά κοιλίτσα που έχω αναπτύξει εσχάτως θα ξενερώσει τον αδίστακτο κακοποιό ήταν ο σταυρός μου ενάντια στις βαρβαρικές ορδές των σκυλιών που μαγάρισαν το πρωινό μου. Η τρίχα σηκώθηκε κάγκελο και τα μάτια μου με τρόμο συνέχισαν να διαβάζουν:

ΜΕΤΑΞΥ 10 - 11:00 ΛΕΡΩΣΕ ΜΕ ΛΑΔΟΜΠΟΓΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΕΝΟΙΚΟΥ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΤΟ PARKING.

Το σοκ δίνει τη θέση του στην απορία. Τα κόκκινα, κεφαλαία γράμματα που γέμιζαν με αισθήματα αγριάδας κάθε ένοικο που έκανε το μοιραίο λάθος να μπει εκείνο το βράδυ στο ασανσέρ αναφέροταν σε κάποιο μαλακισμένο που έριξε λαδομπογιά πάνω σε ένα αυτοκίνητο; Και ούτε καν να μας πει ποιανού το αυτοκίνητο ήταν για να ξέρουμε σε ποιον να ρίξουμε το φταίξιμο για αυτή την μεταμεσονύκτια εμπειρία επιπέδου Omen II ή Εξορκισμού της Έμιλυ Ρόουζ;

ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΡΕΥΝΕΣ

Το χειρότερο δεν ήταν το πρωινό. Ήταν η επόμενη μέρα που παρείχα άλλοθι στους αστυνομικούς που γύρναγαν την πολυκατοικία για να τους πείσω ότι δεν είχα ρίξει εγώ τη λαδομπογιά στο αυτοκίνητο...

"Κοιμόμουνα".

Σήμερα στη θέση της περήφανης αυτής ανακοίνωσης υπάρχει η σύνηθης έγκληση των ιδιοκτητών στη Γενική Συνέλευση. Αυτή έγινε πριν από 3-4 μέρες, χαρούμενοι 50ρηδες έσκιζαν τα ρούχα τους και φώναζαν σαν να ήταν το κοινοβούλιο της Ταϊβάν για το αν πρέπει να παίρνει ο κηπουρός 40 ή 50 ευρώ (τα οποία διαιρούνται δια του 50 όταν πληρώνουμε.)

Ελεεινοί γέροντες που δεν έχουν τι να κάνουν με τις ζωές τους...

Δεν υπάρχουν σχόλια: