Igloo Αγίας Παρασκευής, μετά τα μεσάνυχτα. Αναγκαστικά το επισκέφτεσαι γιατί δεν έχεις και πολλές επιλογές: όπως είπαμε, ήταν μετά τα μεσάνυχτα. Και ο άλλος ήθελε παγωτό. Οέο. Και μπήκαμε στην ουρά για να πέσουμε πάνω στο ... Fame Story.
Η Φιντέλ, ο Βασίλης, ο Τάσος και μια άλλη (όπως έμαθα επιτόπου, δεν κατέχω και πολύ από αυτά) περίμεναν για να πάρουν παγωτό. Η Φιντέλ, ως γνωστόν (;) είναι η Τουρκάλα από την "ακαδημία." Μάλλον της άρεσε η περιοχή και έκατσε για πάντα. Και οι άλλοι μίλαγαν στα ελληνικά, αυτή σπαστά ελληνικά και φαρσί αγγλικά, και ήθελε Chestnut.
"Chestnut!? Α μαστίχα θέλει" αναφωνεί ο Τάσος.
Γυρνάω με χαμηλό τόνο και του κάνω "κάστανο θέλει."
"Μαστίχα! Μαστίχα!"
Η εξίσου αλλοδαπή υπάλληλος του καταστήματος πάει να βάλει μαστίχα. Η Φιντέλ πετάγεται έντρομη και λέει 'ochi, ochi, vanilla.'
"Κάστανο ήθελε" λέμε με λίγο πιο έντονο ύφος.
"Α ναι; Κάστανο βάλτε."
Μετά τον παρέσυρε ένας μονόλογος του τύπου "εμείς μιλάμε ελληνικά, αυτή αγγλικά και προσπαθεί να μάθει ελληνικά, και είμαστε στην Αθήνα, ό,τι νά'ναι." Πρώτη φορά βλέπει ξένο στην Αθήνα άραγε;
Φέυγοντας με τα παγωτά πετάει ένα "χάρηκα." Λες και γνωριστήκαμε ποτέ.
Η άκυρη στιγμή του Αυγούστου. Και η Φιντέλ; Ούτε ένα teşekkür. Εμ, εγώ φταίω που δεν σου δώσανε να φας μαστίχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου