Η Ανώτατη Αρχή Προσωπικών Δεδομένων και το Υπουργείο Παιδείας έχουν ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό έναν περίεργο πόλεμο, με την Αρχή να υπερασπίζεται τους χιλιάδες μαθητές που θέλουν να έχουν το δικαίωμα να δουν τα γραπτά τους αφού βαθμολογηθούν και το Υπουργείο να αρνείται σθεναρά να άρει όλες τις νομικές παρεμβάσεις του που καθιστούν το πανελλαδικώς εξεταζόμενο γραπτό πιο άβατο και από το Άγιο Όρος για ένα γκρουπ από 400 Αγγλίδες. Γυμνές.
Το Υπουργείο υποστηρίζει ότι θα υπάρξουν "ανυπέρβλητα προβλήματα" αν επιτρέψει στους υποψηφίους και πιθανώς στο Συμβούλιο της Επικρατείας να κρίνουν τη βαθμολογία που τους έβαλαν οι δύο ή τρεις βαθμολογητές. Και θα κάνω μια σύντομη αναφορά στην ιστορία του γράφοντα: μεγαλωμένος στην Αυστραλία, αρκετά φλύαρος στα Αγγλικά, πήρα στο ειδικό μάθημα 19,9 από τον πρώτο βαθμολογητή και 10,1 από τον δεύτερο. Στο τέλος προσγειώθηκα στο 15,6. Ακόμα θέλω να μάθω πως έγινε αυτό το πράγμα - άσχετα αν τα γραπτά καταστρέφονται την 15η Μαϊου του επόμενου έτους, ανήμερα στα γενέθλιά μου.
Προφανώς θα υπάρξουν ανυπέρβλητα προβλήματα. Διορθωτές που δουλεύουν κάτω από άθλιες συνθήκες και πληρώνονται με το γραπτό θα ακολουθήσουν την πατροπαράδοτη συνταγή: όσα περισσότερα γραπτά, όσο λιγότερο χρόνο γίνεται. Καθηγητές διορθώνουν γραπτά άσχετα με την ειδικότητα τους. Και πάνω απ'όλα, η σχεδόν πλήρης απουσία τυποποιημένης εξέτασης αφήνει την βαθμολόγηση στην κρίση του κάθε τυχόντα (π.χ. αν γράψεις σε γραπτό για το Πολυτεχνείο και σε βαθμολογεί κανένας ξεχασμένος από την φύση χουντικός, την έβαψες.)
Προφανώς και θα χαθεί το κύρος των Πανελλαδικών, όπως ισχυρίζεται το Υπουργείο. Γιατί δεν έχουν κύρος. Δεν είναι αξιόπιστες. Δεν διασφαλίζουν ότι τα Πανεπιστήμια αυτού του τόπου θα δεχτούν τα καλύτερα μυαλά. Το μόνο που διασφαλίζουν είναι παχυλά εισοδήματα για τους εγκληματίες που λένε στους 17χρονους ότι πρέπει να ξέρουν να χρησιμοποιούν τη λέξη "ενδελεχώς" αντί για το "συνέχεια" αν θέλουν να γράφουν καλές εκθέσεις. Και αν χρησιμοποιούσα ενδελεχώς αυτή τη λέξη, θα πέταγε πέτρες μέχρι και το Blogger στο modem μου.
Προσωπικά, θέλω να περάσει η θέση της Αρχής και να μπορεί ο καθένας να δει το γραπτό του. Γιατί τότε μόνο θα συμβεί και κάτι αξιόλογο στην εκπαίδευση όσον αφορά τις αντιδράσεις όλου του κόσμου σε κάθε τι που γίνεται σε αυτόν τον ευαίσθητο χώρο. Όμως τότε να δω και τους φοιτητοπατέρες που μπήκαν στις σχολές τους, να δω πόσο θα νοιαστούν να αντιδράσουν για το γεγονός ότι τα Πανεπιστήμιά τους δεν έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν τους φοιτητές τους μόνα τους και αφήνουν την ακαδημαϊκή τους τύχη στα χέρια του ιδρωμένου χοντρού με το γαλάζιο πουκάμισο που διορθώνει γραπτά στους 40 υπό σκιάν...
2 σχόλια:
Κάποιος προφανώς δεν θυμάται τις τρομερές σκηνές στους διαγωνισμούς Αντιλογίας όταν οι μαθητές ζητούσαν να δουν τα φύλλα των κριτών.
Δεν ισχυρίζομαι επ' ουδενί ότι είχαμε περισσότερο κύρος και ότι η διαδικασία της κρίσης ήταν λιγότερο διαβλητή από εκείνη των Πανελλαδικών αλλά υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα.
Κάθε πικραμένος κατόπιν εορτής θα ζητήσει τα ρέστα, εφ' όσον αυτό δεν συνεπάγεται κανένα πραγματικό κόστος για τον ίδιο.
Όντως, από το 19 στο 10 υπάρχει δρόμος. Αλλά και ο μαθηταράς που έχασε για ένα μόριο την Ιατρική θα θέλει να δει αν το 19.8 ήταν 19.9 -και πρακτικά δεν υπάρχει τρόπος να τα ξεχωρίσει κανείς. Στο μεταξύ μια στρατιά από αργόσχολους θα χρεώνει το κράτος πλασματικές υπερωρίες και αμοιβές εργολάβου για να διυλίσει τα μύρια όσα κουνούπια του διάτρητου αυτού συστήματος.
Θα συμφωνήσω με την πρόταση, αλλά υπό προϋποθέσεις, και με κάποιο κόστος. ΟΚ φίλε, να το δεις το γραπτό σου. Αλλά μόνο αν έχει πάει σε τρίτο βαθμολογητή (όπου εξάλλου δεν υπάρχει άλλη δικλείδα ασφαλείας), μόνο εφόσον δεχτείς να δημοσιευτεί το όνομά σου και η επίμαχη βαθμολογία και μόνο εφόσον ο βαθμός σου στο απολυτήριο είναι μεγαλύτερη από τον βαθμό του τρίτου εξεταστή.
Ο αδικημένος θα το παλέψει. Οι άλλοι να πάνε να πνιγούν.
Pedant's remark: η λέξη είναι 'εντελεχώς'. Για κάποιο λόγο, ψευδολόγιοι φιλόλογοι αποφάσισαν ότι αυτό δεν ακούγεται επαρκώς αρχαιοπρεπές.
Τρέχα γύρευε.
Δημοσίευση σχολίου