16/5/07

Οι όμορφες τράπεζες άσχημα καίγονται

Πριν από 2 μέρες σας έγραφα για το δικαίωμα του κάθε κατεστραμμένου να καίει αυτοκίνητα και κτίρια στα πανεπιστήμια της χώρας. Φέυγοντας λοιπόν από το internet cafe της γειτονιάς (αύριο μου είπαν ότι θα έρθει πάλι η On) άκουσα έναν μικρό κρότο και έβλεπα πυκνό μάυρο καπνό να έρχεται από την κατηφόρα. Και επειδή ο Έλληνας είναι ξεχωριστός, αντί να τρέχει μακριά από τη φωτιά, τρέχει κατά πάνω της. Και είδα την όμορφη Citibank να τυλίγεται στις φλόγες.

Μεταξύ 3:30-4:00 τα ξημερώματα της Τρίτης λοιπόν το κατάστημα της Citibank στην Αγία Παρασκευή δέχτηκε επίθεση από αγνώστους, κατά πάσα πιθανότητα ντόπιους σύμφωνα με την ασφάλεια. Ακούστηκαν τρεις εκρήξεις, οι δύο με μεγάλη χρονική διαφορά από την πρώτη, και ακολούθησε η πυρκαγιά που έκαψε ολοσχερώς δύο γεμάτα ΑΤΜ (η μυρωδιά του καμένου πενηντάευρου συγκρίνεται μόνο με το κοντοσούβλι του Γιώργου στη Λ. Αλεξάνδρας), τα γραφεία της διεύθυνσης της τραπεζας και το σύστημα κλιματισμού.

Μαζεύτηκαν αρκετοί περίεργοι γύρω γύρω από την τράπεζα απολαμβάνοντας το θέαμα. Εκεί ήταν και οι άτυχοι που βρήκαν σπίτι στην ίδια πολυκατοικία με τη Citibank, η οποία έχει γίνει πολλές φορές στόχος εμπρησμού. Ένα σπίτι συγκεκριμένα απειλήθηκε αρκετά, αφού η πυρκαγιά στο σύστημα κλιματισμού δεν έσβηνε με τίποτα και οι φλόγες έγλειφαν το μπαλκόνι μέχρι που οι πυροσβέστες κατάφεραν να την θέσουν υπό έλεγχο. Σε κάποια φάση βέβαια βγήκαν και οι ψηφιακές, τα κινητά, οι υπόλοιπες φωτογραφικές και οι mini-DV βιντεοκάμερες από τους παρευρισκόμενους που είπαν να αποθανατίσουν για πάντα το συμβάν.

Η φωτιά σβήστηκε αφού πέντε πυροσβεστικά οχήματα με τα πληρώματά τους προσπαθούσαν για κανά εικοσάλεπτο όχι μόνο να σβήσουν τη φωτιά αλλά και να κρατήσουν τις μάνικες, η πίεση των οποίων έριξε θεαματικά έναν πυροσβέστη στο έδαφος ενώ μια άλλη μάνικα έριξε το νερό της σε απόσταση λίγων εκατοστών από εκεί που καθότανε το συγκεντρωμένο πλήθος και έτσι αναβλήθηκε το wet t-shirt / karagounis fall down contest. Όμως, ελάχιστα μέτρα παραδίπλα μας βρέθηκε περίοικος η οποία φόραγε ένα ροζ υπερσέξυ εσώρουχο που άφηνε τα οπίσθιά της να φαίνονται υπό τα ερυθρά φώτα των πυροσβεστικών οχημάτων και ένα τιραντάκι που έκανε την αντίστοιχη δουλειά για το στήθος της, προσθέτοντας άπειρους πόντους στο σουρεάλ σκηνικό και δίνοντας στους υπερήλικες κάτι να χαζεύουν μέχρι να μάθουν αν το σπίτι τους κάηκε ή όχι.

Το ίδιο είχε συμβεί και στους σεισμούς του 1999 όπου γυρνώντας από το περίπτερο έπρεπε να αντιμετωπίσω τρεις κοπέλες που αποφάσισαν να βγουν έξω με το σουτιέν και το μποξεράκι. Και είμαι σίγουρος ότι ειδικά ένας παππούς που είχε καρφώσει το βλέμμα του πάνω στον (μέτριο, η αλήθεια είναι) κώλο της λεγάμενης θα πάει να κάψει και την υπόλοιπη Citibank, να δει μήπως βγει η δεσποινίς και με στρινγκ.

Με το που είδα μικρόφωνο του ΑΝΤ1 σηκώθηκα και έφυγα. Και, γαμώ την τύχη μου, έπρεπε να περάσω μπροστά από δύο τράπεζες μέχρι να φτάσω σπίτι μου. Ευτυχώς ο μόνος κίνδυνος που αντιμετώπισα ήταν μην πέσω πάνω στον παππού και τα προσόντα του ο οποίος είχε ένα ηλίθιο χαμόγελο τατουαρισμένο στο πρόσωπό του.

Όσον αφορά λοιπόν τους ηλίθιους που έριξαν ότι έριξαν και έγινε το σόου, αν καιγότανε και το από πάνω σπίτι, πάλι θα είχαμε περίπτωση που ο αγώνας εναντίον του καπιταλισμού μπάζει νερά. Η Citibank φτωχότερη δεν θα γίνει από το καμένο ΑΤΜ. Και στην τελική, κόβω το κεφάλι μου ότι και αυτοί που την κάψανε μια μέρα γραβατούλα θα φοράνε και θα πηγαινοέρχονται στις τράπεζες για να βλέπουν τι κάνουν τα portfolio τους.

1 σχόλιο:

croc είπε...

Κοίτα, δεν ξέρω αν το να πετάς μολότοφ σε τράπεζες είναι και η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος αλλαγής της κονωνίας. Αλλά και η απάθεια δεν είναι και ότι καλύτερο. συμφωνώ στο ότι οι περισσότεροι από αυτούς που τώρα πετάνε μολότοφ σε λίγα χρόνια θα φοράνε τις γραβατούλες τους. Το ζήτημα είναι γιατί κάποιος νιώθει την ανάγκη να εκτονώσει την οργή του καίγοντας κάτι. Αυτό αξίζει συζήτηση. Πάντως αν είναι να κάψεις κάτι, ε τότε ας είναι τουλάχιστον μια τράπεζα.