Για όσους δεν θυμούνται (και όσους ανήκουν στην προνομιούχα τάξη των ανθρώπων που το "Λόλα, να ένα μήλο" το μάθαιναν όταν τα σύνορα της Ευρώπης ήταν με το Καζακστάν και όχι στο τείχος του Βερολίνου,) η Intervision ήταν η αντίστοιχη Eurovision πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Ο Κομμουνισμός έπεσε, κάθε ένας που πεθαίνει παίρνει τα εύσημα για την πτώση του (εκτός από τον George Best,) και η Eurovision πλέον φιλοξενεί 42 χώρες, οι περισσότερες εκ των οποίων βρίσκονται στο πρώην Ανατολικό μπλοκ.
Το Σκανδιναβικό λόμπι πέθανε. 9 στις 10 χώρες που πέρασαν στον τελικό ήταν κάποτε στην Intervision, και η 10η Τουρκία απέχει αρκετά από το να χαρακτηριστεί Δυτικοευρωπαϊκή χώρα. Ελβετία, Ανδόρρα, Ισραήλ και προφανώς Κύπρος, μεταξύ άλλων, απέτυχαν να περάσουν στον τελικό. Τραγούδια που κατακρεουργήθηκαν από ειδικούς και μη, για τον απλούστατο λόγο ότι είναι μάπα, πέρασαν.
Δεν φταίει η Ευρυδίκη, ο Κοργιαλάς ή ο Κωστέτσος. Ούτε καν πρόκειται για προβοκάτσια των Αλβανών και των Τούρκων. Είναι απλά η σκληρή πραγματικότητα του να περιμένεις το κοινό να ψηφίσει με αντικειμενικά κριτήρια και όχι με βάση το ποιός είναι πιο κοντά του (πολιτισμικά ή γεωγραφικά.)
Αυτό το ναυάγιο για διαγωνισμός το Σάββατο θα ανοίξει και την σημερινή κάλπη. Και μην ακούσω έστω και μισό τσουτσέκι να γιουχάρει το 12άρι που θα πάρουμε από την Κύπρο.
ΥΓ: Όποιος τους είπε ότι επειδή αποφασίσανε αντί για ένα κράτος να έχουν δεκαπέντε μπορούν να μας στείλουν και τόσο trash (λες και δεν μας έφτανε το δικό μας) πρέπει να εκτελεστεί μέσα στο worst toilet of Scotland.
2 σχόλια:
έρχομαι να συμφωνήσω με τη γνώμη σας. μα κανένα ενδιαφέρον πια αυτή η φετινή eurovision... μήπως να αρχίσω να μαθαίνω ρώσικα;
όχι, εγώ θα έλεγα καλύτερα να μην το παίρνεις στα σοβαρά και να το βλέπεις για αυτό που είναι: ευκαιρία για να αράξεις με φίλους με πίτσα και μπύρα και να γελάς με τους αστεϊισμούς κάθε κρατικής τηλεόρασης στην Ευρώπη (και ειδικά σε χώρες τύπου Αλβανίας)
Δημοσίευση σχολίου