Εκπαιδεύοντας κάφρους

Πολλή φαιά ουσία έχει καταναλωθεί το τελευταίο διάστημα γύρω από το άρθρο 16, το πλέον διάσημο άρθρο του Ελληνικού Συντάγματος που απαγορεύει τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Έτσι, περπατώντας μία μέρα πριν από το συλλαλητήριο της Τετάρτης που μας πέρασε στο κέντρο της Αθήνας, μπορούσα να δω την πλήρη έκθεση αφίσας για το θέμα στους δρόμους γύρω από την Ομόνοια.

Ήμουν καθ’οδόν να δω έναν Αμερικάνο να μιλάει για την εκπαίδευση σε ένα από τα πιο dodgy σημεία της Αθήνας. Χάζευα τους τοίχους. Νεολαία Συνασπισμού, ΑΔΕΔΥ, διάφορες αριστερότερες οργανώσεις που προειδοποιούσαν για την καταστροφή της χώρας αν περάσει το νομοσχέδιο. Η επιλογή λέξεων ήταν πάντα πολύ σημαντική σε αυτόν τον τόπο: από τη μία ακούς για το «μη κρατικό πανεπιστήμιο» και από την άλλη σου λένε ότι τα πανεπιστήμια θα ιδιωτικοποιηθούν και θα μπουν στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.

Μια αφίσα που έδειχνε ένα σκίτσο με ένα ΙΕΚ κάπου στην επαρχία με μια ταμπέλα «Προσεχώς Πανεπιστήμιο» κέντρισε το ενδιαφέρον μου. Όχι τίποτα άλλο, αλλά με το status quo μπορεί ο κάθε τυχοδιώκτης να ανοίξει μια σχολή και να συνεργαστεί με το University of Wherethehellingham και να μοιράζει αναγνωρισμένα πτυχία.

Στην συνέχεια είδα και άλλες ωραιότατες αφίσες για τους 3. Όλοι θα θυμούνται τις εξαιρετικές εικόνες από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ που διοργανώθηκε στην Αθήνα την περασμένη άνοιξη. Εγώ έχω κρατήσει αυτή του λεωφορείου που παραδιδόταν στις φλόγες με τους άντρες της αστυνομίας μέσα σε αυτό, τα περιπολικά που καταστρέφονταν και τις δεκάδες σπασμένες βιτρίνες. Οι αλήτες λοιπόν πανηγυρίζουν ακόμα για τα «συγκρουσιακά γεγονότα» με το σλόγκαν «τους χαλάσαμε την ειρήνη τους».

Ποιό άρθρο 16 και κουραφέξαλα. Η εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων που θεωρούν την καταστροφή ξένης και δημόσιας περιουσίας τρόπο έκφρασης που εντάσσεται; Εκτός από το γεγονός ότι οι δυνάμεις καταστολής, παρά τις κατηγορίες για το αντίθετο από τις «αναρχικές» ομάδες, είναι για κάποιο λόγο ανίκανες να αντιμετωπίσουν τις στρατιές των κάφρων που καίνε κάθε τρεις και λίγο την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη.

Ίσως γιατί το πανεπιστημιακό μας άσυλο τους κρύβει όποτε σκουραίνουν τα πράγματα. Αλλά δεν μας πειράζει, θα το κρατήσουμε έτσι όπως είναι γιατί μπορεί να έρθει η χούντα αύριο μεθαύριο – λες και η χούντα θα σεβαστεί κανά άσυλο αν έρθει.

Πήγα και πήρα χαρτική ύλη για τα μαθητούδια μου. Φεύγοντας από το μαγαζί είδα και ένα προποτζήδικο. Είχα 2 κληρώσεις Κίνο να προλάβω. Και τα 2 ευρώ έγιναν 11. Έβγαλα τα έξοδά τους. Πήγα στην Ακαδημία να βρω το λεωφορείο μου, και βρήκα ένα ανατριχιαστικό προτοσέλιδο της εφημερίδας Πελοπόννησος: Αλβανός, πατέρας ενός παιδιού με έγκυο γυναίκα, αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεχε τα προβλήματά του. Απαγχονίστηκε. Όπως και 7 παιδιά που ήθελαν να μιμηθούν την εκτέλεση του Σαντάμ, σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία.

Μια άλλη εφημερίδα (Απογευματινή) έβγαλε πρωτοσέλιδο έναν καθηγητή του Πολιτικού της Νομικής που είχε βάλει θέμα τελικών εξετάσεων στο μάθημα «Θεμελιώδη Δικαιώματα» με αθώους φοιτητές που πέρναγαν δίπλα από μια πορεία για το άρθρο 16 να τρώνε ξύλο σε αστυνομικά τμήματα. Έ ρε συμπτώσεις.

Έφυγα για το λεωφορείο. Τα ΜΑΤ είχαν αρχίσει να ζώνουν τα Προπύλαια. Για να μην έρθουν οι κάφροι. Είτε για τους 3, είτε για το άρθρο 16. Ή για την αθάνατη ελληνική you-know-what που μας δέρνει...