Ο πιλότος μιλάει με τον πύργο ελέγχου. Προσπαθεί να αποφασίσει αν θα καρφωθεί με το ATR (εκείνα τα ελικοφόρα που βαμένα στα χρώματα της Ολυμπιακής σε πάνε σε διάφορα επαρχιακά αεροδρόμια της χώρας) πάνω στο σπίτι του προέδρου της χώρας ή στα γραφεία της αεροπορικής. Ο πύργος ελέγχου αντί να του δίνει συντεταγμένες προσπαθεί να τον μεταπείσει. Ο Chris Phatswe όμως βρήκε κάτι καλύτερο. Καρφώθηκε πάνω στα υπόλοιπα αεροπλάνα της εταιρείας και εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο με στυλ.Πριν από μερικές μέρες αντιμετώπιζα τον κίνδυνο να περάσω την μεθεπόμενη πρωτοχρονιά στην εξωτική Botswana, ένα κρατίδιο βόρεια της Νότιας Αφρικής το οποίο δεν διαθέτει αεροπορική σύνδεση με κανένα μέρος του πλανήτη στο οποίο μπορείς να πας από Ελλάδα. Μέσω Γιοχάνεσμπουργκ μάλιστα, προσθέτεις 400 ευρώ για να βρεθείς στο υπερσύγχρονο αεροδρόμιο της πρωτεύουσάς τους.
Ψάχνοντας λοιπόν στο Google αντίκρισα την Air Botswana - που έχει πλάκα πλάκα καλύτερο σύστημα on-line κρατήσεων από την επίσημη αγαπημένη Ολυμπιακή (όπως σωστά παρατήρησε ο amabilis.) Και επειδή η Wikipedia πάντα βοηθάει σε αυτές τις περιπτώσεις, στο λήμμα της βρήκα και την ιστορία του Phatswe.
O Phatswe είχε αποτύχει στις ιατρικές εξετάσεις και έτσι από πιλότος κατέληξε υπεύθυνος ασφαλείας στην εταιρεία. Το επίπεδο φάνηκε από το γεγονός ότι ανενόχλητος βούτηξε το αεροπλάνο και πέταγε δύο ώρες γύρω γύρω από το αεροδρόμιο. Στο τέλος αποφάσισε να το ρίξει πάνω στα άλλα δύο αεροπλάνα αφού δεν είχε άλλα καύσιμα. Και η Air Botswana έμεινε πανηγυρικά με ένα μόνο αεροπλάνο.
Και κάτι συνταρακτικό: ο τύπος είχε AIDS (σε μια χώρα που περίπου 7 στους 20 έχουν.)
Την πρωτοχρονιά τελικά θα την περάσω στο Cork της Ιρλανδίας. Όπου η Aer Arann αντί να με πάει με αεροπλάνο με πήγε με ΚΤΕΛ. Χαλάλι. Τουλάχιστον έφτασα μέχρι Δουβλίνο με στυλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου