Σκέψεις ενός 18χρονου

Το παρακάτω είναι η πρόταση γνωστού φροντιστηριακού ομίλου της Αθήνας για την ανάλυση μιας φράσης του Αριστοτέλη (ούτω δη πας επιστήμων την υπερβολήν μεν και την έλλειψιν φεύγει, το δε μέσον ζητεί και τουθ'αιρείται, μέσον δε ου το του πράγματος αλλά το προς ημάς), για να το καταλάβει δηλαδή καλύτερα ο 18χρονος (το πολύ) μέλλων απόφοιτος:

"Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η ηθική αρετή είναι "έξις" ή ικανότητα της "προαιρέσεως", που προέκυψε από την κατάλληλη πρακτική, πείρα και παιδεία, να διαλέγει ο "προαιρούμενος" το "μέσον" "τό πρός ημάς". Κριτήριο της ορθής εκλογής είναι η γνώμη του "φρονίμου". Γι'αυτό και η ηθική αρετή, κατά το μέτρο που συνδέεται με την "προαίρεσιν", ορίζεται ως η ικανότης του "το μέσον και ευρίσκειν και αιρείσθαι. Το "μέσον" καθορίζεται από τον τρόπο, από τον χρόνο και τον "καιρό", και αποτελεί το σκοπό της ηθικά αξιέπαινης πράξης. ...έχει καθαρά εξατομικευμένο και, κατά κάποιο τρόπο, περιστασιακό χαρακτήρα. Ο χαρακτήρας αυτός του "μέσου", προκύπτει από το γεγονός ότι το "μέσον", ως σκοπός της ενάρετης προαιρέσεως, είναι "πρός ημάς", ποικίλλει δηλαδή ανάλογα με τη στιγμή και τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες πραγματοποιείται η ηθικά ορθή πράξη σε αντιδιαστολή προς το "αριθμητικόν μέσον" ή το "μέσον του πράγματος", που για όλα τα πράγματα είναι το ίδιο΄ το "μέσον του πράγματος" είναι το σημείο που απέχει εξίσου από δύο άκρα, ενώ το μέσον "το πρός ημάς" μπορεί να θεωρηθεί και ως "άκρον" εφόσον προσεγγίζει το "άριστον". Η έννοια αυτή του μέσου θα ήταν δυνατόν να ερμηνευθεί ως η περιστασιακή ή η χρονική μορφή του αγαθού, όπως τη συλλαμβάνει ο "φρόνιμος" (Α. Μπαγιόνας).

Συμπεράσματα:
1) Το μέσον που θέλω για να πίασω δουλειά στο δημόσιο είναι ο τύπος στο μεσαίο γραφείο ανάμεσα στα δύο πόστερ του ΕΟΤ.
2) Η διάμεσος (το αριθμητικό μέσο) είναι το ίδιο για όλα τα δείγματα.
3) Ο μέσος όρος του μαθητή ποικίλλει ανάλογα με το μέσον που έχει στο υπουργείο Παιδείας για να βγει δυσλεξικό.
4) ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΘΕΛΟΥΝ ΠΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;