Tskhinvali, όπως Pristina

Τον Οκτώβριο του 2006 [πανηγυρίσαμε] την αντίδραση της Γεωργίας η οποία υπέμενε τα πάνδεινα τότε από τους ελαφρώς μεγαλύτερους γείτονές της. Τώρα όμως, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Ένας πόλεμος ξεκίνησε ταυτόχρονα με την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου και ενώ όλοι οι Έλληνες κοιτούσαν την τηλεόραση επίμονα για να μάθουν αν υπάρχει χώρα με το όνομα Macedonia στην παρέλαση (και έτσι απήλαυσαν πλήρως το πλάνο με τον - κατά τους Κινέζους - head of state Κωνσταντίνο τον 13ο) στην Νότια Οσσετία κάποιος πυροβόλησε και η Γεωργία με την Ρωσία βρέθηκαν σε "εμπόλεμη κατάσταση" αλλά όχι σε πόλεμο.

Μετά από τόσες μέρες, δεκάδες επισκέψεις στο [CNN] και το [BBC] και άλλες τόσες στην [Wikipedia], είναι εύκολο να συμπεράνει κάποιος ότι κανένας δεν ξέρει πόσος κόσμος έχει σκοτωθεί, σε ποιό σημείο έχει γίνει εχθροπραξία και - το σημαντικότερο - ποιός ξεκίνησε την [εμπόλεμη κατάσταση] (γιατί δεν έχουν κηρύξει ακόμα(;) πόλεμο οι δύο χώρες.)

Σε πολύ γενικές γραμμές, η Νότια Οσσετία είναι μια περιοχή στον βορρά της μικρής πρώην Σοβιετικής χώρας της Γεωργίας η οποία το 1991 δεν δέχτηκε να περάσει στον έλεγχο της νέας κυβέρνησης στην Τιφλίδα λόγω των ισχυρών εθνικών δεσμών των κατοίκων της με τους αντίστοιχους της Βόρειας Οσσετίας, η οποία μετά τη διάσπαση της ΕΣΣΔ έγινε ένα από τα ομόσπονδα κομμάτια της Ρωσίας. Η Γεωργία δεν δέχτηκε όμως τα αιτήματα των ντόπιων και μετά από διάφορες συρράξεις συμφωνήθηκε να παραμείνουν οι Ρώσοι στρατιώτες στην περιοχή για να διαφυλάξουν την ειρήνη και η Νότια Οσσετία έγινε ένα de facto κράτος που δεν το αναγνώρισε κανείς - όπως και η γειτονική Αμπχαζία, επίσης κομμάτι της Γεωργίας σύμφωνα με τους χάρτες και το διεθνές δίκαιο - και κανέναν άλλον.

Η καινούργια κυβέρνηση της Γεωργίας, ο πρόεδρος της οποίας πλέον περνάει την μισή του μέρα live στα διεθνή μέσα, υποσχέθηκε να επανακτήσει τον έλεγχο των περιοχών αυτών. Κάτι έγινε λοιπόν στο ενδιάμεσο και από τη μία η Γεωργία υποστηρίζει ότι δέχτηκε επίθεση, από την άλλη η Ρωσία υποστηρίζει ότι υπερασπίζει την ασφάλεια των πολιτών της, αφού μοίρασε απλόχερα [διαβατήρια] στους κατοίκους του κράτους αυτού.

Τώρα, αν οι ΗΠΑ και οι Βρετανοί κόπτονται για την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας, τους [παραπέμπουμε] σε πρόσφατα γεγονότα στο Κοσσυφοπέδιο, όπου σε περίπου αντίστοιχη [ιστορία] υπερασπίστηκαν μέχρι τέλους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των ντόπιων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι Οσσετοί μπήκαν στα [πρωτοσέλιδα] με το που έσκασε η διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου από την Πρίστινα.

Η Ολυμπιακή εκεχειρία πήγε περίπατο, όμως οι Σαλουκβάτζε και Παντερίνα (χάλκινο και αργυρό μετάλλιο στο αεροβόλο 10 μ. γυναικών) με την [αγκαλιά] τους έδωσαν το δικό τους μήνυμα. Αμφιβάλλω ότι θα εισακουστούν, ειδικά τώρα που οι ΗΠΑ είπαν μέσω του Αντιπροέδρου τους ότι η Ρώσικη εισβολή δεν θα πρέπει να περάσει ατιμώρητη. Όμως, όπως είπαν και οι Ρώσοι τελευταία, "έχουμε τόσο έδαφος για το οποίο πρέπει να ανησυχήσουμε, την Γεωργία θα θέλαμε;" Γιατί όχι; Μια χαρά μέρος για βάσεις και αγωγούς πετρελαίου είναι. Οι ΗΠΑ το [ξέρουν] ήδη άλλωστε. Όπως και, χμμ, το [Κόσοβο].