28/12/07

Ένα τραγούδι για τη Μπεναζίρ

Σε κάθε της ομιλία και συνέντευξη αναφερόταν στους κινδύνους που αντιμετωπίζει ως γυναίκα υποψήφια για την κυβέρνηση του Πακιστάν. Το άτομο που όλη η Δύση με τα media της είχε ανακηρύξει ως τη μοναδική ελπίδα του Πακιστάν για εκδημοκρατισμό έπεσε νεκρή με τρεις πυροβολισμούς από Καλάσνικοφ. Ειρωνία; Στην ίδια [πόλη] που εκτελέστηκε ο [πατέρας] της το 1979.

Ο δράστης, τον οποίο τώρα συνδέουν με την Αλ Κάιντα, εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι η Μπούτο έβγαλε το κεφάλι της από την ηλιοροφή του αλεξίσφαιρου αυτοκινήτου της για να χαιρετήσει τον κόσμο. Άγνοια κινδύνου; Λίγο δύσκολο για μια γυναίκα που μεγάλωσε βλέποντας την οικογένειά της να [ξεκληρίζεται] για πολιτικούς λόγους, είτε με εκτελέσεις στην πατρίδα τους είτε με δηλητηριασμούς σε εξωτικά μέρη όπως η Γαλλική Ριβιέρα.

Το μέλλον της χώρας προδιαγράφεται εξαιρετικά ζοφερό. Όπως είναι λογικό σε μια τέτοια χώρα, η δολοφονία της ηγέτιδας του Λαϊκού Κόμματος έστειλε τους υποστηρικτές της στους δρόμους να καίνε και να σπάνε ότι βρίσκουν μπροστά τους. Ο Μουσάραφ έχει τη χρυσή ευκαιρία να ξανακηρύξει την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, αναβάλλοντας τις εκλογές που ήταν να πραγματοποιηθούν σε δύο εβδομάδες. Από την άλλη βέβαια, σε αυτές τις εκλογές παίζει να κατέβει και μόνος του αφού το άλλο μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης αποφάσισε να απέχει.

Η Αμερική πάντως έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην κατρακύλα του Πακιστάν, το οποίο έφαγε πόδι από την Κοινοπολιτεία πριν από έναν μήνα. Ο Μουσάραφ είναι από τους ελάχιστους σύμμαχούς τους στην περιοχή, με την εξουσία του και τον στρατό του να είναι χορηγία του Θείου Σαμ (όπως κάποτε ήταν και ένας τύπος ονόματι [Σαντάμ]). Ο στρατηγός φαίνεται ανήμπορος (σε αντίθεση με τον [μακαρίτη]) να συγκρατήσει τα διαφορετικά - μα πάνω απ'όλα οπλισμένα - ρεύματα μέσα στη χώρα του.

Άλλος ένας εμφύλιος πόλεμος στην περιοχή; Ωραία, σκεφτείτε επίσης ότι το Πακιστάν έχει πυρηνικά, όπως και η γειτονική τους Ινδία με την οποία είναι σε ψυχροπολεμική φάση λόγω του Κασμίρ. Προσθέστε στη σούμα την Αλ Κάιντα που έχει μεγάλο έρεισμα στην περιοχή, το γειτονικό Αφγανιστάν το οποίο ακόμα δεν έχει ηρεμήσει , βάλτε και το Ιράκ το οποίο βρίσκεται ήδη σε εμφύλιο, βάλτε CNN και ξεκινήστε τις προσευχές.

Το 2008 προβλέπεται συναρπαστικό...

2 σχόλια:

Manos είπε...

Σίγουρα όμως dr. manos, το φταίξιμο για την κατάσταση στο Πακιστάν πρώτα και κύρια πέφτει στους συμπαθείς Βρετανούς.

Αυτοί είναι που, αφού αποφάσισαν πρώτα να συγχωνεύσουν κάθε λογής καφετί ντόπιους κάτω από την ταμπέλα 'Ινδίες', έπειτα αισίως το '47 δέχτηκαν να ξαναχωρίσουν την Ινδία στα δύο. Και αυτό χωρίς -φευ!- να ξεκαθαρίσουν σε ποιο από τα δύο κράτη θα πρέπει να ανήκουν τα 500+ πριγκηπάτα. Έτσι μερικοί ντόπιοι (όπως π.χ. ο Μαχαραγιάς του Κασμίρ) αποφάσισαν να παίξουν όλα τα ταμπλώ για όσο μπορούσαν. Η συνέχεια επί της οθόνης του CNN.

Χωρίς τον ψυχρό πόλεμο που σωστά περιέγραψες, ούτε τέλειο έδαφος για τη σπορά της Αλ-Κάιντα θα ήταν το Πακιστάν, ούτε ενδεχομένως θα ήταν τόσο δύσκολο να κυβερνηθεί δημοκρατικα.

Όσο για τα θύματα αυτής της κουλής ιστορίας, η συμμετρία είναι φοβερή: ας μην ξεχνάμε ότι ο εξτρεμισμός στην περιοχή στέρησε και από τους Ινδούς, το 1948, τον Μαχάτμα Γκάντι. Αυτή τη φορά, το όπλο το κρατούσε ένας 'φανατικός ινδουιστής'. Τι σου είναι η ιστορία, ε;

http://en.wikipedia.org/wiki/Partition_of_India
http://news.bbc.co.uk/hi/english/static/in_depth/south_asia/2002/india_pakistan/timeline/1947.stm

croc είπε...

Το ζήτημα με το Πακιστάν και το κάθε -Ιστάν, (της Ελλάδας περιλαμβανομένης)είναι η τάση του καθενός να αφήνει τη μοίρα του στον κάθε μοσχαναθρεμμένο μπούλη που τυχαίνει να είχε έναν έξυπνο ή πλούσιο ή απλά κάθαρμα πατέρα (ή θείο). η Μπούτο δεν ήταν παρά σε εντεταλμένη αποστολή να διατηρεί την επίφαση της δημοκρατίας σε μια χώρα που ούτε τι είναι ξέρει ούτε να μάθει θέλει τι είναι η αστική δημοκρατία. και στο κάτω κάτω τι αστική δημοκρατία είναι αυτή χωρίς αστική τάξη; Στην τελική δεν καταλαβαίνω γιατί η δυτικοσπουδαγμένη Μπούτο είναι πιο ποοδευτική από έναν δτρατιωτικό που σου προσφέρει τουλάχιστον την ευκαιρία να ξέρεις ποιος είναι ο εχθρός. Άσε που σε βαράει με οδηγό την παράδοση, δηλαδή με απλά υγεινά ρόπαλα και όχι με την τελυταία λέξη της τεχνολογίας αντιμετώοισης ταραχών. Δεν μπορώ άλλο αυτή τη μανία για σωτήρες. όσο ο καθένας από εμάς δεν παίρνει μια πρωτοβουλία, οι σωτήρες θα είναι αυτόκλητοι. Άλλωστε δεν χρείαζεται να λυπόμαστε πολύ. Η Μπούτο πέθανε, ζήτω ο γιος της. Ο οποίος δήλωσε ότι πρώτα θα τελειώσει τις σπουδές του και μετά θα πάρει την κληρονομιά του, δηλαδή την αρχηγία του κόμματος των προγόνων του. Τα συμπεράσματα δικά σας.