15/7/06

Μια κουτουλιά, το ποδόσφαιρο όλο

Οι αναλύσεις επί αναλύσεων για την αντίδραση του Ζιντάν, οι αναλύσεις "ειδικών στο να διαβάζουν χείλη" για το τι ακριβώς είπε ο Ματεράτσι και η δίκη του τελευταίου στη FIFA βασισμένη στις δηλώσεις των πρωταγωνιστών του στιγμιότυπου. Το απλό "της μάνας σου" στην αλάνα έχει γίνει θέμα για όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του πλανήτη. Μα πριν τον Ζιντάν, ήταν και άλλος ένας. Γάλλος και αυτός...

Ο Eric Cantona παράτησε την καριέρα του το 1991 όταν έφαγε έναν μήνα τιμωρίας από την Γαλλική ομοσπονδία επειδή πέταξε μια μπάλα πάνω στον διαιτητή της αναμέτρησης του αγώνα της τότε ομάδας του, Nimes, η οποία τον είχε πάρει από την Olympique Marseille που τον έστειλε επειδή είχε τσακωθεί με τον πρόεδρό της.

Τότε όμως ο Πλατινί τον έπεισε να πάει στην Αγγλία. Αφού λοιπόν το σήκωσε με την Leeds, ξεκίνησε την καριέρα του στην μεγάλη Manchester United της εποχής. Μέχρι που το 1995 αποβλήθηκε από έναν αγώνα με την Crystal Palace (επειδή κλώτσησε εκτός φάσης τον αμυντικό Richard Shaw) και πήγαινε προς τα αποδυτήρια. Κάποιος οπαδός της Palace πίστεψε ότι η απόσταση κερκίδας-αγωνιστικού χώρου ήταν αρκετή να τον προστατέψει και τον έβρισε.

Τότε έγινε αυτό:


Δεν ήταν αρκετή η απόσταση. Η διασημότερη κλωτσιά στην ιστορία του ποδοσφαίρου έλαβε χώρα. Το Κουνγκ Φου ήταν περήφανο. Και ο Καντονά εκτός για μερικούς μήνες, για να γυρίσει και να χαρίσει μερικά ακόμα πρωταθλήματα στην United.

O Καντονά έφυγε. Η United παραπαίει. Ψηφίστηκε πρόσφατα ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που πάτησε το πόδι του σε Αγγλικό χορτάρι. Η κλωτσιά; Αυτό για τον οποίο τον θυμούνται όλοι πια.

Και την μεγαλειώδη του ατάκα, όπου έδωσε μια ξεκάθαρη εικόνα του πως του φέρθηκε τότε ο Τύπος:

"When the seagulls follow the trawler, it is because they think sardines will be thrown into the sea".

Οι γλάροι τώρα κυνηγάνε τον Ζιντάν. Και σε 10 χρόνια θα τον θυμόμαστε για την κουτουλιά του. Αφού ψηφιστεί ο 2ος καλύτερος Γάλλος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Πίσω από τον Καντονά.

Το 1966 ήταν μια μεγάλη χρονιά για το Αγγλικό Ποδόσφαιρο. Γεννήθηκε ο Cantona...

4 σχόλια:

silly redhead* είπε...

Ποιός θα τους ξεχάσει τώρα αυτούς τους δύο?Κανείς!
Έξυπνοι!Αξέχαστοι και για τη μπάλα που έπαιζαν και για τις ικανότητές τους στις πολεμικές τέχνες λοιπόν...
Μια χαρά..Αλοίμονο στους υπόλοιπους..!

Manos είπε...

"Έμπαινε μέσα στο γαμημένο το γήπεδο σαν να του άνηκε" (Roy Keane για τον Eric)

Ο Cantona το έκανε στην ακμή της καριέρας του ξανά και ξανά γιατί έτσι του έβγαινε, αυτός ήταν, πολλά κιλά μπάλα αλλά καθόλου υπομονή.

Αντιθέτως ο Zidane το θυμήθηκε στο κύκνειο άσμα της καριέρας του. Ένα τεράστιο "άντε πηδήξου" σε όλους όσους τον είχαν προκαλέσει όλα αυτά τα χρόνια.

Αλλοίμονο στον Materazzi που θα τιμωρηθεί για το αυτονόητο σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα: έβρισε τον αντίπαλο.

Λες και θέλουμε να το κάνουμε μπαλλέτο το άθλημα...

silly redhead* είπε...

ε...ε....ε...ε...
Μπαλέτο??
Όχι μπαλέτο,αλλά όχι και ρινγκ...
Υπάρχει μια διαφορά.Δεν βρίσκεις??
:pp

Manos είπε...

Χαχαχα κανένα πρόβλημα mate :)